TRHT ERZURUM: Aşkale’nin cadde ve sokakları bugün bambaşka bir telaşla kaynıyordu. Belediye, asgari ücretli ve emekli hemşehriler için sıcak çorba ve yemek kumanyası dağıttı. Normalde Ramazan ayında yapılan ikram, Aralık ayında gelince, halk  “Ula, kışın ortasında bu da neyin nesi?” diyerek şaşkınlıkla karışık merakla toplandı.

Cadde ortasında, özel bir lokantanın tam karşısına kurulan sofrada kuyruk uzadıkça uzadı.

Yaşlı amca: “Vallahi bu soğukta böyle çorba görmek, gönlüme ilaç gibi geldi!”
Genç delikanlı: “Haydi bakalım, karnımız aç, gözü açık çorbayı kaptık mı tamam!”
Orta yaşlı teyze: “Ula, paylaşmak güzeldir, bereket sofrada gelir, eksik olmasın belediye!”

Küçük çocuklar çorbanın buharına bakıp:
“Ula, annem de bir tabak ister!” diyerek ailelerini yanlarına çağırdı.

Dağıtımı görenler gülüşerek birbirine takıldı:
“Belediye elini öpülesi, Allah razı olsun!”
“Ula, kışın ortasında gönül ısıtan iş mi olurmuş!”

Belediye yetkilileri de mikrofon uzatan muhabire:
“Halkımızın gönlü açılsın, sofralar paylaşmakla güzelleşir” diyerek, yardımın yıl boyunca ihtiyaç sahiplerine ulaşmasını temenni etti.

Soğuk rüzgar umurlarında değildi kimsenin; caddeyi sıcak sohbetler, kahkahalar ve tebessümler doldurdu. Herkes çorbasını alıp ekmeğini kaptığında, gönüller adeta bahar güneşi gibi ısındı.

Minik bir çocuk annesine sarılarak: “Ula, bir dahaki sefere de aynı çorbadan isteriz!” diyordu.
Yaşlı amca kahkaha atarak: “Eee, Aşkale’de soğuk kış da olsa gönül sıcakken ne gam!”

Bugün Aşkale’de çorba sadece karın değil, gönülleri de doyurmuştu.