ERZURUM KAMUOYUNUN DİKKATİNE;

Bugünkü gazetede çıkan habere göre, “Necati Güllülü döneminde yapılan Çaykara İş Merkezi’nin projesine uygun inşa edilmediği resmi raporlarla belgelenmiş ve bu sebeple yıkılmasına karar verilmiş”. Yerine ise yeni bir proje kapsamında dönüşüm adı altında modern bir iş merkezi yapılacağı duyurulmuş.

İller Bankası aracılığıyla yapılan bir binanın resmi kabulü yapıldıktan sonra, şimdi nasıl projesine uygun olmadığı iddia edilebiliyor? Bu durum akıllara şu soruyu getiriyor: O dönemde devlet bir çadır devleti miydi ki böyle bir hata gözden kaçtı? Resmi kabulü yapılmış bir bina için bu tür bir gerekçe ileri sürmek, “çamur at izi kalsın” misali, yeni yapılacak iş merkezine zemin hazırlamak adına yapılan bir terbiyesizliktir.

Eğer binanın gerçekten projesine uygun olmadığı iddia ediliyorsa, bu durumun nasıl resmi kabul aşamasında fark edilmediği sorgulanmalıdır. 
Ancak kamuoyunda yaygın olan iddia, binanın kolon ve kirişlerinin yıllar sonra kesildiği yönünde. Bu iddialar doğruysa , bu ihmalleri yapanlar kimlerdir ve neden bu sorumsuzluklar bugüne kadar görmezden gelinmiştir?

Şayet raporlar doğruysa, bina tahliye edilmeden uzun süre kullanılmaya devam edilmiş ve bu süreçte insanların hayatı tehlikeye atılmıştır. Bu, büyük bir skandaldır ve sorumluların hesap vermesi gerekir. Halkın can güvenliğini tehlikeye atan bu ihmallerin üzeri örtülmemeli, aksine tüm detaylarıyla ortaya çıkarılmalıdır.

Bu durumda asıl haber yapılması gereken, geçmişteki hataları ve bu ihmallerin bugünkü sonuçlarını gözler önüne sermek olmalıdır. Yeni projeye odaklanmak yerine, bu ihmallerin ve sorumsuzlukların nedenleri kamuoyuna açıklanmalı ve sorumlular hesap vermelidir. Bu konunun derinlemesine ele alınması, gazetecilik açısından çok daha değerli bir adım olacaktır.

Gerçeklerin çarpıtılarak yeni bir proje için bahane üretilmesi, halkın güvenini zedeleyen büyük bir sorumsuzluktur. Böyle önemli bir konuda halkın doğru bilgilendirilmesi ve sorumluların adalet önünde hesap vermesi gerekir. Bu tür aldatmacalar ve sorumsuzluklar karşısında sessiz kalınmamalıdır.

Saygılarımla,
Ahmet Türker GÜLLÜLÜ