TRHT: Siyaset bazen bir fısıltıyla başlar, bazen bir istifayla büyür, bazen de bir rozetle yerel dengeleri altüst eder. Antalya Aksu’nun Başkanı İsa Yıldırım ve Konya Sarayönü’nün Başkanı Necati Koç, son haftalarda tam da böyle bir siyasi dalga yarattı. İkisi de geldikleri partilerle yollarını ayırdı, ikisi de bağımsız kaldı, ikisi de rotasını yeniden çizdi… Ve ikisi de sonunda AK Parti’nin yerel yönetim vitrinine dâhil oldu.

Yıldırım: CHP’yi “koltuk hırsı” ile suçlayıp terk eden başkan

İsa Yıldırım’ın hikâyesi başlı başına siyasi bir laboratuvar. AK Parti, MHP ve son olarak CHP… Her partiden geçmiş, her defasında seçmenden karşılık bulmuş bir figür. CHP’den istifasında “koltuk için birbirini ezenler” diyerek kapıyı sert kapattı. Ardından AK Parti’ye “dönüş” adımı, sadece Aksu’da değil Antalya siyasetinde de yeni bir tasarruf alanı açtı.

Koç: YRP’nin Konya’daki son kalesi de çöktü

Necati Koç’un YRP’den kopuşu ise daha yapısal bir kırılma işareti. Zira Konya’da YRP’nin elinde kalan tek belediye Sarayönü’ydü. Koç’un istifası, bu kaleyi bir gecede düşürdü. AK Parti’ye geçişiyle birlikte YRP’nin Konya’daki yerel varlığı tamamen silinmiş oldu. Bu, sadece bir rozet değişimi değil; bölgedeki muhafazakâr seçmen tabanının yeniden hizalanması anlamına geliyor.

 AK Parti yerelde boşlukları tek tek dolduruyor

Bu iki geçiş, AK Parti’nin uzun süredir yürüttüğü “yerelde genişleme stratejisinin” en somut örneklerinden biri.

CHP, Antalya’da stratejik bir ilçede ciddi bir kayıp yaşadı.

YRP, Konya’da haritadan silindi.

AK Parti ise “hizmet odaklı” gerekçelerle gelen iki başkanla saha üstünlüğünü pekiştirdi.

Yerel siyaset böyledir: Bir başkan geçer, bir harita değişir. Yıldırım ve Koç’un AK Parti’ye katılması, işte tam da böyle bir harita değişimi etkisi yarattı.